ΓΛΩΣΣΑ ,ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ, ΦΥΣΙΚΗ ,ΙΣΤΟΡΙΑ , ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΔΙΟΛΟΥ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ,ΓΙΟΡΤΕΣ,ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ,

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Παραγωγή γραπτού λόγου:Συνέντευξη από έναν συγγραφέα


Με αφορμή την ενότητα της γλώσσας "Βιβλία-Βιβλιοθήκες" και την αναφορά σε βιογραφικά σημειώματα και συνεντεύξεις συγγραφέων γίναμε κι εμείς δημοσιογράφοι σε ...έγκριτη παρακαλώ εφημερίδα και συναγωνιστήκαμε για την καλύτερη συνέντευξη! Επιλέξαμε τις τρεις καλύτερες και σας τις παρουσιάζουμε! Ο Γρηγόρης , η Άννα και η Φωτεινή πήραν τα εύσημα για τη φαντασία, το χιούμορ και τις ωραίες ιδέες τους!

"Σήμερα γίνεστε μικροί δημοσιογράφοι της εφημερίδας "Πέμπτη Σελίδα". Καλείστε να πάρετε συνέντευξη από έναν συγγραφέα για  να δημοσιευτεί στην κυριακάτικη έκδοση".




Οι τρεις Ιεράρχες

Την τιμητική τους έχουν στι 30 Ιανουαρίου οι τρεις Ιεράρχες, με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να μένουν κλειστά για να τιμήσουν τους προστάτες των Γραμμάτων. Ποίοι ήταν όμως οι τρεις Ιεράρχες και γιατί τους τιμούμε;
Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.
Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους.

Βασίλειος ο Μέγας
Ο Άγιος Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας εκ των μεγαλύτερων θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η συμβολή του στην χριστιανική θεολογία θεωρείται κεφαλαιώδης ενώ σ΄αυτόν αποδίδεται και η «θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου». Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικά υπό το χριστιανικό πρίσμα. Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας τον κατέστησαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης.

Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Θεωρείται πως η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του. Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη της φιλανθρωπίας. Μάλιστα τα ημερήσια συσσίτεια που οργάνωσε έτρεφαν 7.000 ανθρώπους!
Στον τομέα της φιλοσοφίας, μπορεί να απέρριπτε τις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων περί Θεού ωστόσο δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας τους προκειμένου να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία.
Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ήταν τέτοια η σκληρή κριτική που ασκούσε στους Αυτοκράτορες, που τελικά η αυλή τον κυνήγησε και τον εξόρισε. Όμως η φήμη του τον ξεπέρασε αφού θεωρείται Άγιος από όλες σχεδόν τις χριστιανικές ομολογίες.

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Γνωστός και με το προσωνύμιο «θεολόγος», ο Γρηγόριος υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα. Η επιρροή του στην Τριαδική θεολογία θεωρείται τόσο σημαντική που έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης.
Ήταν σφοδρός οπαδός των γραμμάτων και επιθυμούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ελληνόφωνων και λατινόφωνων θεολόγων της εποχής του. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.


Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Η επίσκεψή μας στο πυροσβεστικό μουσείο

Η τάξη μας επισκέφτηκε σις 21 Ιανουαρίου το πυροσβεστικό μουσείο -το μοναδικό στη χώρα μας!- που βρίσκεται στην Παλλήνη. Ήταν μια ενδιαφέρουσα μέρα γιατί είδαμε και μάθαμε πράγματα που δε γνωρίζαμε και περιηγηθήκαμε στην εντυπωσιακή συλλογή του μουσείου...Σας παραθέτουμε κάποιες απ΄τις φωτογραφίες που τραβήξαμε!










 

Γλώσσα:Το επίθετο "ο πολύς-η πολλή-το πολύ"



Picture
Picture
Γραμματική σελ. 105

* Το «πολύ» είναι επίρρημα όταν συνοδεύει ένα ρήμα, επίρρημα ή επίθετο.
Π.χ.: Βρέχει πολύ. Είναι πολύ καλή. Χτύπησε πολύ άσχημα.

* Είναι επίθετο όταν συνοδεύει και προσδιορίζει ένα ουσιαστικό.
Π.χ.: Κάνει πολύ κρύο.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Γεωγραφία:Η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου

Η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα και συνολικά το σύμπλεγμα των υγρότοπων απλώνεται σε μια τεράστια έκταση που καταλαμβάνει 220.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Δύο ποταμοί έρχονται και εκβάλλουν εδώ, ο Αχελώος (πατέρας των ρεόντων υδάτων της αρχαιότητας) και ο Εύηνος (ή Φίδαρις). Είναι τέτοια η παροχή νερού του Αχελώου που δικαιολογεί την εκτεταμένη λεκάνη απορροής, ενώ οι προσχώσεις που δημιουργεί (ή σωστότερα δημιουργούσε) από την απόθεση φερτών υλών είναι τόσο σημαντικές ώστε και ο Θουκυδίδης αναφέρεται στην επισφαλή για εχθροπραξίες προσχωσιγενή δράση του! Σήμερα ο ήρεμος υγρός γίγαντας κινείται νωχελικά μέσα σε κανάλια και καταλήγει στη θάλασσα δίχως να εναποθέτει ιζήματα, δίχως να κουβαλά ζωή... παρά τόνους από φυτοφάρμακα! Την ορμή και την ενέργειά του την έχασε στα φράγματα-τεχνητές λίμνες των Κρεμαστών, του Καστρακίου και του Στράτου, ενώ με την επερχόμενη ολοκλήρωση των έργων εκτροπής του ουδείς γνωρίζει ποια θα είναι τα νέα δεδομένα και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο δέλτα και τη λιμνοθάλασσα.








Αν μπορούσε να μετρήσει κανείς αυτό το παράλιο «μέτωπο» της λιμνοθάλασσας θα έβρισκε ότι έχει μήκος πάνω από 50 χιλιόμετρα. Το μεγαλειώδες αποτέλεσμα μπορεί να μη γίνεται αντιληπτό με τα νούμερα, το μάτι όμως καταλαβαίνει και θαυμάζει. Οι άνθρωποι δεν θαμπώθηκαν μονάχα από την ομορφιά του τοπίου, αλλά και από τον πλούτο του. Εκατοντάδες οικογένειες ζουν μέχρι σήμερα από τα πλούσια αλιεύματα. Η αφθονία σε τροφή που προσφέρουν τα ρηχά νερά της λιμνοθάλασσας έλκει τα ψάρια που διαλέγουν να μεγαλώσουν εδώ και όχι στο πέλαγος. Η έξοδός τους από τη λιμνοθάλασσα είναι δύσκολη... και τα περισσότερα παγιδεύονται τεχνηέντως! Πέντε είδη κέφαλου, λαβράκια, τσιπούρες, χέλια και γοβιοί είναι τα βασικά είδη που ψαρεύονται και η «παραγωγή» φτάνει σε χιλιάδες τόνους ετησίως.
Πολύ σημαντικός είναι ετούτος ο υγρότοπος και για τα πουλιά (συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 11 διεθνούς σημασίας της Συνθήκης Ραμσάρ). Τα μεταναστευτικά χρησιμοποιούν τη λιμνοθάλασσα για σταθμό ανάπαυσης και ανεφοδιασμού, ενώ στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί πάνω από τα 200 διαφορετικά είδη, εκ των οποίων τα 70 είναι σπάνια ή απειλούμενα. Χαρακτηριστικό είδος ο λεπτόραμφος γλάρος, που είναι και αυστηρά προστατευόμενο. Πάντως για τις φημισμένες αγριόπαπιες της περιοχής οι αριθμοί παρουσιάζουν συνεχή μείωση. Αιτίες τα συνεχή έργα αποστράγγισης και αλυκοποίησης, αλλά και το παράνομο κυνήγι. Δεν είναι τυχαίο που αυτή την περίοδο οι ντουφεκιές των μικρόνοων πέφτουν ασταμάτητα, λες και έχουμε πόλεμο!
Από την πολυδιάστατη λιμνοθάλασσα, που μόνο ελάχιστα απ'αυτά που έμαθα μπόρεσα να σας μεταφέρω, επιστρέφω στην πόλη του Μεσολογγίου, με τον ίδιο τρόπο που από την αιώρηση στο κενό πατάς ξανά τα πόδια σου στο έδαφος. Όσο και αν περιφέρεσαι στις χωμάτινες ή ασφάλτινες λωρίδες γης, δεν θα χορτάσεις. Τα σπίτια στην Τουρλίδα, τον παραδοσιακό λιμναίο οικισμό, που χώνουν τα υποστυλώματά τους στη λιμνοθάλασσα, καθρεπτίζουν τον εαυτό τους. Παρά το γεγονός ότι φαίνονται ειδυλλιακά στο μάτι, δεν είναι εύκολο να ζεις εκεί.
Τον πρώτο οικισμό στη θέση της πόλης του Μεσολογγίου τον έχτισαν Δαλματοί πειρατές τον 13ο αιώνα επάνω σε τρεις νησίδες που αργότερα ενοποιήθηκαν. Φυσικά, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ευρύτερη περιοχή κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων και τα «σημάδια» στον χώρο είναι αναγνωρίσιμα και πολύ σημαντικά. Η πρώτη εκδοχή για το όνομά του προέρχεται από τη συγχώνευση των δαλματικών λέξεων Messo laghi που σημαίνει λιμνοχώρι. Πολλοί ιστορικοί όμως διαφωνούν και θεωρούν ότι είναι σύνθετη λέξη που αναφέρεται στην πόλη η οποία χτίστηκε «εν μέσω λόγγου». Πραγματικά μέσα και γύρω από το Μεσολόγγι υπήρχε (όπως αναφέρουν πολλοί περιηγητές του 18ου-19ου αιώνα) πυκνό δάσος από βελανιδιές, που έφτανε μέχρι τη θάλασσα, και πυκνοί άγριοι ελαιώνες. Σήμερα μην περιμένετε φυσικά να δείτε κανένα δάσος... η καταστροφή άρχισε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και έχει απολύτως ολοκληρωθεί!
Όλοι οι δρόμοι του Μεσολογγίου οδηγούν στο τείχος με τα κανόνια και στον Κήπο των Ηρώων. Στο κέντρου του κήπου, που αποτελεί χώρο ανάπαυσης ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης, δεσπόζει το άγαλμα του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα, που έφτασε εδώ στα 1824 ενισχύοντας τη φρουρά με τρόφιμα και πολεμοφόδια. Δυστυχώς, πέθανε τον ίδιο χρόνο. Το χρονικό ενός από τα πιο σημαντικά κεφάλαια της ιστορίας μας άρχισε να γράφεται στις 15 Απριλίου του 1825. Τότε ξεκίνησε η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου από τον Κιουταχή αρχικά και τον Ιμπραήμ στη συνέχεια. Ένας χρόνος συνεχών μαχών... Όσο η λιμνοθάλασσα ήταν ανοιχτή, το Μεσολόγγι άντεχε. Στα νησάκια Βασιλάδι, Ντολμάς και Κλείσοβα τα κανόνια απωθούσαν τον Ιμπραήμ... Κάποτε σίγησαν και το Μεσολόγγι αποκλείστηκε. Αβοήθητοι, καταπονημένοι και πεινασμένοι οι ελεύθεροι πολιορκημένοι επιχείρησαν την Έξοδο στις 10 Απριλίου του 1826, βράδυ του Λαζάρου. Το σχέδιο όμως είχε προδοθεί. Τρεις χιλιάδες σκοτώθηκαν, δύο χιλιάδες που ήσαν άρρωστοι και ανήμποροι τινάχτηκαν στον αέρα μαζί με τις πυριτιδαποθήκες, χίλιοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι και ελάχιστοι τυχεροί έφτασαν μέχρι το μοναστήρι του ʼη Συμιού (ʼγιος Συμεών ­ που γίνεται κάθε χρόνο το μεγάλο πανηγύρι με την απίθανη καβαλαρία), για να περάσουν στη συνέχεια τον Αράκυνθο (το βουνό) και να σωθούν. Για τους Μεσολογγίτες ακόμα και σήμερα κάθε ελέυθερος άνθρωπος θεωρείται «δημότης».
Κοιτώντας τα κανόνια και το τείχος αναρωτιέσαι πώς αυτή η χαμηλή «μάντρα» αντιστάθηκε τόσο σθεναρά. Την απάντηση θα την δώσουν οι άνθρωποι με την ψυχή τους και όχι οι πέτρες που βάφτηκαν με το αίμα τους.
Ακολουθώντας τον εσωτερικό δρόμο για το Αιτωλικό (υπάρχει και η επαρχιακή εθνική οδός) το πρώτο πράγμα που αντικρύζεις είναι τα επιβλητικά λευκά «βουνά» από αλάτι. Εδώ βρίσκεται η μεγαλύτερη εν ενεργεία αλυκή της Ελλάδας που παράγει 130.000 τόνους πλυμένου αλατιού, καλύπτοντας το 50% των αναγκών της χώρας μας!

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Γλώσσα: Αντικείμενο-Κατηγορούμενο

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ
Είναι η λέξη της πρότασης που φανερώνει ότι το υποκείμενο έχει μια ιδιότητα ή ένα χαρακτηριστικό ή βρίσκεται σε μια κατάσταση.

Κατηγορούμενο παίρνουν μόνο ορισμένα ρήματα, τα οποία ονομάζονται συνδετικά, επειδή συνδέουν το υποκείμενο με το κατηγορούμενο.
Τα πιο συνηθισμένα ρήματα είναι τα εξής: είμαι, γίνομαι, φαίνομαι, λέγομαι, ονομάζομαι, γεννιέμαι, θεωρούμαι, παρουσιάζομαι, ορκίζομαι, σπουδάζω.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Ορισμένα από αυτά τα ρήματα μπορεί άλλες φορές να παίρνουν κατηγορούμενο και άλλες όχι! Το κατηγορούμενο μπορεί να είναι ουσιαστικό, επίθετο, αντωνυμία, ονοματική φράση ή και ολόκληρη πρόταση. Το κατηγορούμενο μπαίνει πάντα στην ίδια πτώση, γένος και αριθμό με το υποκείμενο και απαντά στην ερώτηση τι.

π.χ. Ο Πέτρος φαίνεται αγχωμένος.
(Τι είναι; Αγχωμένος –κατηγορούμενο/μετοχή, δείχνει την κατάσταση του υποκειμένου)

Η Τασία σπουδάζει γιατρός.
(Τι σπουδάζει; Γιατρός –κατηγορούμενο/ουσιαστικό, δείχνει την ιδιότητα του υποκειμένου)

Ο γείτονάς μας θεωρείται εξαιρετικός στη δουλειά του.
(Τι θεωρείται; Εξαιρετικός στη δουλειά του –κατηγορούμενο/ονοματική φράση, δείχνει ένα χαρακτηριστικό του υποκειμένου)

Η Δήμητρα ορκίστηκε δασκάλα.
(Τι ορκίστηκε; Δασκάλα –κατηγορούμενο/ουσιαστικό, δείχνει μία ιδιότητα του υποκειμένου)

ΕΞΑΣΚΗΣΗ
Βρείτε τα συνδετικά ρήματα (αυτά που συνδέουν το υποκείμενο με το κατηγορούμενο) των παρακάτω προτάσεων και γράψτε τα μαζί με τα κατηγορούμενα:

Ο Κωστής Παλαμάς γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859. Είναι κορυφαίος ποιητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας με πολύ αξιόλογο έργο. Εργάστηκε ως γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1926 έγινε ένας από τους πρώτους ακαδημαϊκούς. Αγωνίστηκε για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας και για την ανανέωση της ποίησης. Με το έργο του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες και τους αγώνες του ελληνικού έθνους και θεωρείται σημαντικότατο. Πέθανε στην Αθήνα το 1943, στη διάρκεια της Κατοχής.


ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
Είναι η λέξη της πρότασης που φανερώνει το πρόσωπο ή το πράγμα στο οποίο πηγαίνει η ενέργεια του υποκειμένου.

π. χ. Ο Γιώργος παίζει κιθάρα.

Για να βρούμε το αντικείμενο, απαντούμε στην ερώτηση τι ή (σε) ποιον. Το αντικείμενο είναι συνήθως σε πτώση αιτιατική και είναι (συνήθως) ουσιαστικό, επίθετο, μετοχή ή αντωνυμία (στην τελευταία περίπτωση συχνά χρησιμοποιείται ο ασθενής τύπος της αντωνυμίας). Επίσης, το αντικείμενο μπορεί να είναι ονοματική φράση (φράση χωρίς ρήμα) ή ολόκληρη πρόταση (φράση με ρήμα). Σε ορισμένες περιπτώσεις, μία πρόταση μπορεί να έχει δύο αντικείμενα. Τα ρήματα που έχουν αντικείμενο λέγονται μεταβατικά, ενώ αυτά που δεν έχουν αμετάβατα.

π.χ. Η Νεφέλη μου χάρισε το μολύβι.
(Τι χάρισε; Το μολύβι – αντικείμενο / ουσιαστικό
Σε ποιον το χάρισε; Σε εμένα/ μου – αντικείμενο/αντωνυμία – ασθενής
τύπος). Το ρήμα είναι μεταβατικό, γιατί έχει αντικείμενο.

Η Σοφία κάνει παρέα στην αδελφή μου.
(Τι κάνει; Παρέα στην αδελφή μου – αντικείμενο/ονοματική φράση). Το ρήμα είναι μεταβατικό.

Κανονίσαμε να συναντηθούμε.
(Τι κανονίσαμε; Να συναντηθούμε – αντικείμενο/πρόταση). Το ρήμα είναι μεταβατικό.

Ο Μάριος τρέχει γρήγορα.
Το ρήμα είναι αμετάβατο, γιατί δεν έχει αντικείμενο.

Μεταβατικά είναι τα ρήματα που η ενέργειά τους μεταβαίνει σε κάποιον ή κάτι. Τα ρήματα αυτά συνδυάζονται με αντικείμενο.
Μεταβατικά ρήματα όπως το γράφω, πίνω, πλένω, τρώω κτλ. είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται και χωρίς αντικείμενο και τότε δηλώνουν απλώς μια ενέργεια (είναι αμετάβατα):

Έγραψε το γράμμα. (μεταβατικό)
Μη φωνάζεις, ο αδερφός σου γράφει. (αμετάβατο)
Η Ελένη έπλυνε την μπλούζα σου. (μεταβατικό)
Η μαμά πλένει. (αμετάβατο)
Ο Κώστας πίνει πορτοκαλάδα. (μεταβατικό)
Ο Κώστας πίνει. (αμετάβατο)


Ορισμένα ρήματα, όπως διδάσκω, κερνάω, μαθαίνω, ρωτάω κάποιον ή κάτι, έχουν και τα δύο αντικείμενα στην αιτιατική:

Μαθαίνει την κόρη της χορό.
Διδάσκει τους μαθητές λυκείου φυσική.
Κέρασε τη φίλη της έναν καφέ.
Ήθελα να ρωτήσω κάτι τη Σοφία.


ΕΞΑΣΚΗΣΗ
1. Υπογράμμισε τα ρήματα των παρακάτω προτάσεων, κύκλωσε τα αντικείμενα αν έχουν και γράψε αν είναι μεταβατικά ή αμετάβατα:

Ο Γιώργος έφυγε νωρίς.....................
Η Ηλιάνα παίζει πιάνο....................
Έμαθα πως θα σχολάσουμε νωρίτερα.................
Ο πάνθηρας τρέχει γρήγορα......................
Το μωρό τρώει κρέμα με λαχανικά..............

2. Βρες τα αντικείμενα στις παρακάτω προτάσεις:
Η πωλήτρια σού έδωσε το φόρεμα
Μας ζήτησε να σταματήσουμε να μιλάμε
Το εισιτήριο αναγράφει τον αριθμό της θέσης μας.
Η Βασιλική διαλέγει δαμάσκηνα για να φτιάξει μαρμελάδα

Ιστορία:Διγενής Ακρίτας

Οι Ακρίτες φρουρούσαν τα Βυζαντινά σύνορα από τους εχθρούς. Οι Ακρίτες έγιναν γνωστοί γιατί πολέμησαν και νίκησαν τους ΄Αραβες από τον Εύξεινο Πόντο έως τη Μεσοποταμία. ΄Ηταν θαυμαστοί και γι' αυτό τους εξύμνησαν στα ακριτικά τραγούδια. Η αυτοκρατορία τους έδινε γη για καλλιέργεια (στρατιωτόπια), άλογα και πανοπλίες. Επίσης τους απάλλασσε από τους φόρους. Ο πιο ξακουστός απ' όλους ήταν ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας. Ήταν γενναίος, ανδρείος και πολύ καλός πολεμιστής. Είχε ξεχωριστή δύναμη και νεανική καρδιά. Είχε πατέρα ΄Αραβα όπου έκλεψε την κόρη του βασιλιά Ανδρόνικου Ειρήνη, από το σπίτι της και την έκανε γυναίκα του. Η Ειρήνη έπεισε τον άνδρα της να γίνει Χριστιανός. Ο Διγενής Ακρίτας γεννήθηκε από αυτό το γάμο. Το όνομά του Διγενής προέρχεται από το ό,τι είχε ΄Αραβα πατέρα και Βυζαντινή μητέρα. Δηλαδή είχε δύο γένη. Το επιθετό του "Βασίλειος" σημαίνει Βασιλικός. Ονομάζεται Ακρίτας γιατί άνηκε στα στρατιωτικά σώματα του Βυζαντινού κράτους. Το έργο του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα ήταν η απόκρουση των βαρβάρων. Ο Διγενής Ακρίτας νικά και εξοντώνει τους Απελάτες, οι οποίοι συμμάχησαν με τους ΄Αραβες και πήραν τη γυναίκα του. Μονομαχεί και νικά την ανίκητη Αμαζόνα Μαξιμώ, όπου τον ερωτεύεται για την ανδρεία του και του ζητά να γίνει γυναίκα του ή σκλάβα του.Καταφέρνει και φτάνει στον Ευφράτη και μαζί με τους Ακρίτες παίρνει τη γυναίκα του. Χτίζει ένα μεγαλόπρεπο πύργο και τον στολίζει με διάφορες μορφές ηρώων που έχει σαν πρότυπα. Ο Βασίλειος Διγενής Ακρίτας είχε δύο οράματα. Το πρώτο ήταν να πεθάνει πάνω στη μάχη. Το δεύτερο ήταν να γίνει θαυμαστός σαν όλους τους σπουδαίους ήρωές του: Αχιλλέα, Ηρακλή, Μ. Αλέξανδρο και τον προστάτη του ΄Αγιο Γεώργιο. Οι Ακρίτες είχαν πολύ συχνά πολέμους με γειτονικούς λαούς γιατί προσπαθούσαν να υπερασπιστούν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Πολέμησαν με τους Σαρακηνούς και τους Απελάτες οι οποίοι με αρχηγό το Φιλλόπαπο συμμαχούν με τους ΄Αραβες και παίρνουν τη γυναίκα του Διγενή. Ο Διγενής Ακρίτας ήθελε να πεθάνει πάνω στην μάχη όπως όλοι οι ήρωες. Είχε όμως ένα κοινό θάνατο που δε το παραδέχτηκε ποτέ ο λαός. Γυρίζοντας από ένα άγριο κυνήγι έπεσε βαριά άρρωστος. Η αρρώστια του ήταν αθεράπευτη.Ο Διγενής μαντεύοντας το θάνατό του φώναξε τη γυναίκα του και τη συμβούλεψε να παντρευτεί ένα γενναίο άνδρα, χωρίς να την ενδιαφέρουν τα πλούτη. Αμέσως μετά ξεψύχησε. Στο "΄Επος του Διγενή" το πλήρες ονομά του είναι Βασίλειος Διγενής Ακρίτας. Γράφτηκε για την ανδρεία του, το θάρρος του, τα κατορθώματά του, τους έρωτές του. Το έπος του σώζεται σε έξι παραλλαγές και θεωρείται το πρώτο γραπτό μνημείο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο συγγραφέας του δεν είναι γνωστός, πρέπει όμως να είναι κάποιος λόγιος, ίσως μοναχός που ζούσε στα τέλη του 11ου αιώνα και καταγόταν από τις ανατολικές επαρχίες του Βυζαντινού κράτους. Ως πρώτο υλικό για το έπος του χρησιμοποίησε όπως φαίνεται, τους θρύλους και τις παραδόσεις γύρω από διάφορους βυζαντινούς αρχηγούς. Το έπος δεν είναι Ιστορία πραγματικών γεγονότων ή πραγματική βιογραφία. Αναμφισβήτητα υπάρχει κάποιος ιστορικός πυρήνας, που ο ποιητής χρησιμοποίησε ως έναυσμα. Πήρε όμως πολλές πληροφορίες από διάφορους ιστορικούς της εποχής του, τις οποίες χρησιμοποίησε συγχέοντάς τες με διάφορα άλλα στοιχεία. Έτσι γύρω από τον κεντρικό αρχικό πυρήνα περιέπλεξε πολλά φανταστικά πρόσωπα και γεγονότα, πράγμα που κάνει τον μελετητή να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός στην προσπάθεια εξακρίβωσης της ιστορικής αλήθειας.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Γεωγραφία:Καιρός και κλίμα

Η έννοια του κλίματος – Διαφορές καιρού και κλίματος
Το κλίμα της Ελλάδας



  • τι ονομάζουμε κλίμα
  • τι είναι ο καιρός
  •  ποιες διαφορές  υπάρχουν ανάμεσα στο κλίμα και στον καιρό μιας περιοχής


 
Μετεωρολόγος είναι ο επιστήμονας που ασχολείται με τη συλλογή πολλών στοιχείων που αφορούν την πρόγνωση του καιρού. Συγκεντρώνουν τις μετρήσεις για τις καιρικές συνθήκες και υπολογίζουν τη μεταβολή του καιρού με μαθηματικές μεθόδους.

    Καιρικές συνθήκες είναι η ζέστη, το κρύο,οι άνεμοι, η υγρασία,κ.λ.π., δηλ. η θερμοκρασία και τα φυσικά φαινόμενα που δημιουργούνται εξαιτίας της.
 
   Τα δελτία καιρού μας δίνουν πληροφορίες για τις καιρικές συνθήκες μιας περιοχής, οι οποίες και φανερώνουν τον καιρό που επικρατεί σ΄αυτήν για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
 
   Όταν αναφερόμαστε στον καιρό, εννοούμε τις καιρικές συνθήκες (ανέμους, θερμοκρασία, βροχές, υγρασία) που επικρατούν σε μια περιοχή για ένα μικρό χρονικό διάστημα.
   Ο καιρός μιας περιοχής αλλάζει από εποχή σε εποχή. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές αυτές επαναλαμβάνονται
οι ίδιες κάθε χρόνο. Μια περιοχή, λοιπόν, έχει περίπου τις ίδιες καιρικές συνθήκες κάθε εποχή του χρόνου για πολλά χρόνια.

   
Κλίμα ενός τόπου είναι οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν σ΄ένα τόπο σε κάθε εποχή κι επαναλαμβάνονται σχεδόν ίδιες για πολλά χρόνια. 
  


  Μετεωρολόγος είναι ο επιστήμονας που ασχολείται με τη συλλογή πολλών στοιχείων που αφορούν την πρόγνωση του καιρού. Χρησιμοποιώντας διάφορα όργανα (βροχόμετρα, υγρόμετρα, βαρόμετρα κ.ά.)  συγκεντρώνουν στοιχεία, τα επεξεργάζονται και εκδίδουν τα δελτία καιρού

 Βροχόμετρο



 Ηλιογράφος



Υγρόμετρο

Φυσική:Θερμότητα:Τήξη και πήξη


Picture

Tήξη - Πήξη

Τις ζεστές καλοκαιρινές ημέρες, για να δροσιστούμε, βάζουμε παγάκια στο ποτήρι με το νερό μας. Καθώς το νερό είναι θερμότερο από τον πάγο, ρέει θερμότητα από το νερό προς τα παγάκια. Ο πάγος απορροφά θερμότητα και λιώνει, από στερεός γίνεται υγρός. Όμοια, αλλά σε διαφορετική θερμοκρασία, λιώνει η σοκολάτα, όταν την αφήσουμε σε ζεστό μέρος και το κερί, όταν καίει το φυτίλι του. Η μετατροπή των στερεών σωμάτων σε υγρά ονομάζεται τήξη . Κάθε στερεό σώμα μετατρέπεται σε υγρό σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, η οποία ονομάζεται θερμοκρασία τήξης. Το καθαρό νερό έχει θερμοκρασία τήξης 0 οC. Όση ώρα διαρκεί η τήξη, η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή.

Το αντίστροφο φαινόμενο, η μετατροπή ενός υγρού σε στερεό, ονομάζεται πήξη . Κατά την πήξη το σώμα αποβάλλει θερμότητα στο περιβάλλον. Όταν, για παράδειγμα, τοποθετούμε την παγοθήκη στην κατάψυξη, από το θερμότερο νερό αποβάλλεται θερμότητα στον πιο ψυχρό αέρα, που βρίσκεται μέσα στην κατάψυξη. Το νερό σταδιακά από υγρό γίνεται στερεό. Όση ώρα διαρκεί η πήξη, η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή. Κάθε υγρό σώμα μετατρέπεται σε στερεό σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, που ονομάζεται θερμοκρασία πήξης. Για κάθε σώμα οι θερμοκρασίες τήξης και πήξης είναι ίσες.

Γλώσσα:Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια

"Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια"
στίχοι: Γ. Ρίτσος


"Τα μικρά παιδιά"
στίχοι-μουσική-ερμηνεία:Αρλέτα



"Μια βραδιά στο Πόρτο Λίλι"- "Λιλιπούπολη"


Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Αφιέρωμα στον "μεγάλο" Μάνο Χατζιδάκη

Απολαύστε τη Μελίνα και τον Μάνο σε μια σπάνια εκτέλεση....



Χωρίς "Χαμόγελο της Τζοκόντα" δε γίνεται...
Στης ανατολής τα μέρη μια φορά κι έναν καιρό....


Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Η ίδρυση του ΟΗΕ το 1945

Πριν ακόμα τελειώσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, οι συμμαχικές δυνάμεις που μάχονταν κατά του Αξονα αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν νέο διεθνή οργανισμό. Η απογοητευτική εμπειρία της Κοινωνίας των Εθνών και η οδυνηρή δοκιμασία του πολέμου όχι μόνο δεν αποθάρρυναν, αλλά ενέτειναν την προσπάθεια πολιτικής οργάνωσης της διεθνούς κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Η φυσιογνωμία του νέου οργανισμού υπήρξε προϊόν πολυάριθμων διαβουλεύσεων, με πρωταγωνιστές τον Αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούσβελτ, τον Βρετανό πρωθυπουργό Ουίνστον Τσώρτσιλ και τον Σοβιετικό ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν.
Οι μεγάλες δυνάμεις καθορίζουν τις αρχές του νέου οργανισμού
Από τα πρώτα χρόνια του πολέμου, οι ΗΠΑ και η Μεγάλη Βρετανία δεσμεύτηκαν να προωθήσουν τη δημιουργία ενός ευρύτερου και μόνιμου συστήματος γενικής ασφαλείας (Χάρτης του Ατλαντικού, 1941). Σύμφωνα με τον Τσώρτσιλ, ο στόχος αυτός μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από την ίδρυση ενός αποτελεσματικού διεθνούς οργανισμού. Οι Βρετανοί ήθελαν στην πραγματικότητα να εξασφαλίσουν ότι, μετά τον πόλεμο, οι Αμερικανοί δεν θα επέστρεφαν στον απομονωτισμό του μεσοπολέμου και ότι δεν θα βρίσκονταν μόνοι έναντι της ολοένα πιο επεκτατικής Σοβιετικής Ενωσης και της Γερμανίας που θα ανακτούσε τη δύναμή της. Κύρια επιδίωξή τους ήταν να διατηρήσουν τη στενή συνεργασία που ανέπτυξαν κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Αμερικανούς και να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με τη Σοβιετική Ενωση. Σε ό,τι αφορά τη δομή του μελλοντικού οργανισμού, οι Βρετανοί φαίνονταν διατεθειμένοι να συνταχθούν με τις αμερικανικές θέσεις, προκειμένου να διευκολύνουν τον Λευκό Οίκο στις προσπάθειές του να κερδίσει τη στήριξη της κοινής γνώμης και του Κογκρέσου.
Η είσοδος των ΗΠΑ στον πόλεμο, στα τέλη του 1941, συνέβαλε στην περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των συμμαχικών δυνάμεων. Παράλληλα, οι Αμερικανοί άρχισαν να μελετούν πιο συστηματικά την ιδέα για την ίδρυση νέου οργανισμού. Θα έπρεπε, ωστόσο, να πεισθούν και οι Σοβιετικοί, οι οποίοι δεν είχαν τις καλύτερες αναμνήσεις από την Κοινωνία των Εθνών. Η Σοβιετική Ενωση ήταν η μόνη χώρα που αποβλήθηκε από την Κοινωνία των Εθνών, λόγω της εισβολής στη Φινλανδία το 1939. Ανεξάρτητα από αυτό το γεγονός, διάχυτη ήταν η επιφυλακτικότητα του Στάλιν απέναντι σε κάθε οργανισμό όπου η Σοβιετική Ενωση θα βρισκόταν απομονωμένη απέναντι σε μια πληθώρα «αστικών» κρατών. Εντούτοις, η συμμετοχή σε έναν νέο οργανισμό θα μπορούσε να αποτελέσει το μέσο για την ισχυροποίηση του ρόλου της Σοβιετικής Ενωσης ως μεγάλης δύναμης και να προσφέρει ένα χρήσιμο βήμα για την προώθηση της πολιτικής της. Υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι θα έπρεπε να αποκλειστεί κάθε ανάμειξη του οργανισμού στις σοβιετικές υποθέσεις και να εξασφαλιστεί η δυνατότητα απόρριψης των αποφάσεων που δεν θα είχαν την έγκρισή της.
Η συμμαχία μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων θα αποτελούσε τον πυρήνα του συστήματος συλλογικής ασφαλείας, όπως το είχαν αρχικά εμπνευστεί οι Βρετανοί. Ωστόσο, η οργανωμένη συνεργασία δεν μπορούσε να περιοριστεί μόνο σε αυτές τις χώρες. Η διεθνής οργάνωση έπρεπε να επεκταθεί σε όλα τα κράτη της Γης. Η συμμετοχή στην Κοινωνία των Εθνών έδωσε σε μικρότερα κράτη δυνατότητες επιρροής στις διεθνείς σχέσεις, τις οποίες εύλογα δεν θα ήθελαν να απολέσουν. Πράγματι, η Κοινωνία των Εθνών προσέδωσε στην οργανωμένη διεθνή συνεργασία μιαν άλλη υπόσταση, αντικαθιστώντας τη μυστική διπλωματία με τη δημόσια, πολυμερή διπλωματία. Το στοιχείο αυτό έπρεπε οπωσδήποτε να διατηρηθεί, προκειμένου να εξασφαλιστεί η σταθερότητα του διεθνούς συστήματος.
Η διάσκεψη του Κεμπέκ
Η απόφαση για τη σύσταση νέου οργανισμού ελήφθη από τις μεγάλες δυνάμεις στη διάσκεψη του Κεμπέκ, τον Αύγουστο του 1943, και επικυρώθηκε λίγους μήνες αργότερα με τη δήλωση της Μόσχας, την οποία υπέγραψαν οι ΗΠΑ, η Μεγάλη Βρετανία, η Σοβιετική Ενωση και η Κίνα.

Σκληρές διαπραγματεύσεις
Ο ξαφνικός θάνατος του Ρούσβελτ, λίγες ημέρες πριν ξεκινήσει η διάσκεψη, δεν διέλυσε την ατμόσφαιρα αισιοδοξίας: η νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη ήταν βέβαιη και απέμενε να εξουδετερωθεί η Ιαπωνία. Εντονο, όμως, ήταν το κλίμα καχυποψίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ενωσης, πρώιμη εκδήλωση του Ψυχρού Πολέμου.
Πρωταρχικό μέλημα της διάσκεψης ήταν να συζητήσει τις προτάσεις του Νταμπάρτον Οουκς και να επιδιώξει τη διαμόρφωση κοινώς αποδεκτών θέσεων για τα ζητήματα που δεν είχαν επιλυθεί κατά το προπαρασκευαστικό στάδιο. Οι διαπραγματεύσεις διήρκεσαν δύο μήνες, ήταν δε έντονες και εξαντλητικές. Αρκετά θέματα συζητήθηκαν και πολλές νέες διατάξεις προστέθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο, όπως π.χ. εκείνες που αφορούν στα εδάφη υπό κηδεμονία, στο δικαίωμα νόμιμης άμυνας, στις οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες, στην υπεροχή του Χάρτη έναντι άλλων διεθνών συμφωνιών. Παρά ταύτα, οι επίμονες προσπάθειες ορισμένων χωρών να τροποποιήσουν κατ’ ουσίαν τις προτάσεις του Νταμπάρτον Οουκς και τις ειλημμένες αποφάσεις των μεγάλων δυνάμεων, δεν ευοδώθηκαν. Η Γαλλία, που δεν συμμετείχε στο προπαρασκευαστικό στάδιο, απέφυγε να εκφέρει αντιρρήσεις έναντι του αρχικού σχεδίου, αφού εξασφάλισε μια θέση ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Εν τέλει, οι μεγάλες δυνάμεις επέβαλαν την προνομιακή τους θέση στο σύστημα χωρίς να υπάρξει καμία τροποποίηση.
Το οριστικό κείμενο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών υιοθετήθηκε με ομοφωνία στις 25 Ιουνίου και υπογράφτηκε την επόμενη μέρα, παρουσία του νέου Αμερικανού προέδρου Χάρι Τρούμαν. Τέθηκε σε ισχύ στις 24 Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, ένας αληθινά παγκόσμιος οργανισμός, είχε μόλις γεννηθεί. Ενας οργανισμός με κύρια αποστολή να περιφρουρεί τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, όπου τον πρώτο λόγο θα είχαν οι μεγάλες δυνάμεις.
Οι σκοποί του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών
Στο άρθρο 1 του Χάρτη του ΟΗΕ τονίζεται ότι τα Ηνωμένα Εθνη έχουν σκοπό:
1. Να διατηρούν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια και για να επιτευχθεί αυτό: να λαμβάνουν αποτελεσματικά συλλογικά μέτρα για να προλαμβάνουν και να απομακρύνουν τις απειλές στην ειρήνη και για να καταστέλλουν κάθε επιθετική ενέργεια ή άλλης μορφής παραβίαση της ειρήνης, και να επιτυγχάνουν, με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου, διευθέτηση ή διακανονισμό διεθνών διαφορών ή καταστάσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διατάραξη της ειρήνης.
2. Να αναπτύσσουν μεταξύ των εθνών φιλικές σχέσεις, που θα βασίζονται στον σεβασμό της αρχής των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών, και να υιοθετούν άλλα μέτρα κατάλληλα για την ενίσχυση της παγκόσμιας ειρήνης.
3. Να επιτυγχάνουν διεθνή συνεργασία για την επίλυση διεθνών προβλημάτων οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και ανθρωπιστικής φύσεως, και για την ανάπτυξη και ενθάρρυνση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών για όλους, χωρίς διάκριση φυλής, φύλου, γλώσσας ή θρησκείας.
4. Να αποτελούν ένα κέντρο που θα εναρμονίζει τις ενέργειες των εθνών για την επίτευξη αυτών των κοινών σκοπών.
Οι αρχές των Ηνωμένων Εθνών
Στο προοίμιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών τονίζεται:
Εμείς οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών, είμαστε αποφασισμένοι:
- Να σώσουμε τις επερχόμενες γενεές από τη μάστιγα του πολέμου, που δύο φορές στα χρόνια μας έφερε στην ανθρωπότητα ανείπωτη/απερίγραπτη οδύνη.
- Να διακηρύξουμε εκ νέου την πίστη μας στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, στην αξιοπρέπεια και στην αξία του ανθρώπου, στα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών, καθώς και μεγάλων και μικρών εθνών.
- Να δημιουργήσουμε τις αναγκαίες προϋποθέσεις υπό τις οποίες μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη και σεβασμός προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από συνθήκες και από άλλες πηγές του διεθνούς δικαίου.
- Να συμβάλουμε στην κοινωνική πρόοδο και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου μέσα σε μεγαλύτερη ελευθερία.
Και γι’ αυτούς τους σκοπούς:
- Να δείχνουμε ανεκτικότητα και να ζούμε ειρηνικά ο ένας με τον άλλον σε ένα πνεύμα καλής γειτονίας.
- Να ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να διατηρήσουμε τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
- Να αποδεχθούμε αρχές και να καθιερώσουμε μεθόδους που θα εξασφαλίζουν ότι δεν θα χρησιμοποιείται ένοπλη βία παρά μόνο για το κοινό συμφέρον.
- Να προσφεύγουμε στους διεθνείς θεσμούς για να συμβάλλουμε στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο όλων των λαών.
* Η κ. Εμμανουέλα Δούση είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.


πηγή:Καθημερινή

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Θέατρο:Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου

Στις 12 Δεκεμβρίου οι τρεις τελευταίες τάξεις του σχολείου μας παρακολούθησαν στο Εθνικό θέατρο την εξαιρετική παράσταση ¨Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου".Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα και καλοστημένη παράσταση που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών καθόλη τη διάρκεια της.Τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα και για... "μεγάλα παιδιά"!




Οι χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας

Να  'μαστε πάλι εδώ αν και καθυστερημένα ... Σας ευχόμαστε να έχετε μια υπέροχη χρονιά γεμάτη υγεία,αγάπη ,ευτυχία και πολλά χαμόγελα! Δείτε τι ετοίμασαν τα παιδιά του Ε1 για τα Χριστούγεννα..
Το κουλτουριάρικο δεντράκι μας...

Κι επειδή Χριστούγεννα χωρίς γλυκά δε γίνονται....ζυμώσαμε,αλευρομουτζουρωθήκαμε ,ψήσαμε και σας παρουσιάζουμε  τις γλυκοδημιουργίες μας (κουραμπιέδες και μελομακάρονα) με το ευφάνταστο αμπαλάρισμά τους!